บทที่ 216 69.1 เทศกาลไหว้พระจันทร์

จางอวิ๋นซีลืมตาขึ้นมาอีกทีก็พบว่าตอนนี้เช้าแล้ว หานไท่หยางยังคงนอนกอดนางไม่ยอมปล่อย หยาดเหงื่อที่เปียกชุ่มบนที่นอนบ่งบอกได้ชัดว่าเมื่อคืนนี้เกิดสิ่งใดขึ้น หานไท่หยางไม่ยอมปล่อยให้นางกลับเรือนง่ายๆ มิหนำซ้ำยังเสนอให้นางกับอาเป่ามาอยู่ที่นี่ แต่ทว่านางย่อมอยากรู้ความจริงใจของเขาที่มีต่อนาง หากเขาทำให้...